Flikvlakke deur die woestyn
My nessie is mos nou leeg. En, soos ek aan myself belowe het, gaan ek nou bietjie tyd spandeer aan my eie persoonlike vreugdes. Jy weet stokperdjies en stowwerige ou drome. Ek het egter nog nooit so baie soos ‘n seekoei in ‘n pienk tutu gevoel nie. Maar, laat ek eers vertel hoe dit met … Lees voort Want dis goed vir jou
Ten spyte van al die regpak, uitpak, weggooi en skenkings, het die gedroggie erg gerimpel en met ‘n stingel aan, ongesiens deurgeglip. Dit meen dit was eens op ‘n tyd lewend gewees, iewers laat in 2019. Vermoedelik 'n appel, wat gereeld en later vergete in die skooltas saam gepiekel was en elke keer onaangetas huis … Lees voort Vir jou ‘n droom
Og was so groot dat sy bed meer as vier meter lank was en byna twee meter breed. In my verbeelding sien ek hierdie reuse man teenoor my staan. Ek kyk op en op vir hom, terwyl sy groot lyf die sonstrale wegkeer en die blou lug verduister. Skrikwekkend! Hy is egter verslaan, hierdie Koning … Lees voort Die grootste reus
Ek besef toe, seker bietjie stadig vir my ouderdom, dat daar ‘n laaste vir elke eerste is. Die eerste pasgebore baba skreetjie en die laaste tipiese babatjie huil voor die peuter jare begin. Die eerste tandjie wat sny, die laaste tand wat wissel. Die eerste glimlag, (wat party as babakrampies beskou). Ek dink steeds dis … Lees voort Van eerstes, laastes en alles tussenin
“Oky ek gaan nou oortree, wees oor so uur reg om my te kom kry.” My oë trek skoon skeef soos dit rem by die woord oortree. Ek weet matrieks wil mos maar vir ou laas, voor hul skool finaal groet, so ietsie stouts aanvang. Maar, daar was al vorige jare matrieks wat as gevolg … Lees voort Blupse, blapse, send
Jammer aan al die mede inwoners dat ek so lank neem om my goed te vat en in te trek, maar hier gaan ek nou. Ek het die allermooiste huisie gebou. Marshmellow-wolkie mooi en net so sag. Dit het 'n groot blou deur, sodat almal wat wil kom kuier dadelik weet waar om te gaan … Lees voort Ek trek in by Rebusfontein 19
(Lees gerus Deel 1 – Teatrale ydelheid, oor my voorbereiding vir operasie dag) In my verbeelding sien ek Dopey van Sneeuwitjie, kompleet met die mussie op die kop en twee bakoortjies wat onder dit uitloer. Vir wat kon hul nie my teaterkappie oor my ore trek nie? Nou lyk ek soos Dopey. Dis stillerig in … Lees voort Om ydel te bly of nie
